Teacher falang

Deze week zijn we begonnen met het vrijwilligerswerk. Via de organisatie Travel to Teach hebben we lesgeven aan Thaise kinderen in Chiang Mai, in het noorden van Thailand. We wonen met alle vrijwilligers samen in een huis in Doi Saket, ongeveer 40 met de bus van Chiang Mai. Op dit moment zijn dat Tim (Duitsland), Corneel (België), Ella (Canada), Katy (Engeland), Dani (Peru), Elise en ik. Daarnaast wonen Nikki (VS) en Nu (Thailand) ook in het huis. Zij zijn onze begeleiders van Travel to Teach. Het is bijna zomervakantie in Thailand en daarom hebben we niet alleen op een basisschool lesgegeven, maar ook op een English Camp en geholpen op een organic farm.

Maandagochtend hebben we op de organic farm geholpen. De organic farm is een grote groentetuin waar geen chemische middelen worden gebruikt en alles met de hand wordt gedaan. De eigenaar is een heel schattig oud vrouwtje. Ze zegt zelf dat ze 80+ is, waarschijnlijk omdat ze de tel kwijt is geraakt. Ze runt dit bedrijfje samen met haar zoon van rond de 60. Het is heel leuk om te zien hoe het hele proces gaat van zaadjes tot de groenten die je op de markt ziet liggen. Je weet nu precies wat je op de markt voor eten koopt en wat er mee is gebeurd. Het is ook heel bijzonder om te zien dat dat omaatje nog zo hard aan het werk is op haar leeftijd. Ze staat elke dag rond 6 uur op en is dan tot zonsondergang bezig met haar bedrijfje. Wij moesten haar deze dag helpen met onkruid wieden. Het was erg leuk om te zien hoe blij ze was dat wij haar een paar uurtjes kwamen helpen. Ze was de hele tijd in het Thais tegen ons aan het praten en aan het lachen. Het is echt knap dat ze dit op haar leeftijd allemaal nog doet, want het werk is fysiek behoorlijk zwaar. We mochten na afloop ook onze eigen groentes uit haar tuin plukken om ’s avonds voor het eten te gebruiken. Het is erg leuk om te zien hoe gelukkig en actief ze is, ondanks de beperkingen die ze heeft. Die middag hebben we een lesje Thais gehad. Dit was erg interessant en handig, want niet iedereen kan hier goed Engels. De taal lijkt helemaal niet op de Westerse talen. Het alfabet is totaal verschillend, dus je kunt er niks uit opmaken. Ze hebben hier ook de verschillende klanken om met eenzelfde woord verschillende dingen te zeggen zoals in het Chinees. Dit maakt het erg ingewikkeld, want voor ons is dat verschil in klank amper te horen. Het enige wat je af en toe hoort is falang of teacher falang. Falang betekent zoiets als buitenlander. Dit is vaak een compliment, want ze vinden het superleuk en interessant als er een buitenlander en dan vooral een blanke is. ’s Avonds hebben we gezellig samen met iedereen thuis gekookt met de groentes die we die ochtend hadden geplukt. Dinsdag hebben we voor het eerst lesgegeven op de Bon Borhin School. Het was erg interessant om te zien hoe de kinderen hier naar school gaan. Voordat de school begint staan alle kinderen in rijen buiten op het schoolplein. Ze zeggen dan gezamenlijk een aantal dingen en daarna beginnen ze met allerlei instrumenten een deuntje te spelen. Gedurende het liedje lopen de klassen één voor één naar hun lokaal toe. De kinderen dragen hier ook allemaal uniformen. Één dag in de week dragen ze een sportuniform en dat was dinsdag ook het geval. De meisjes hebben daarbij ook allemaal vlechtjes in hun haar. Dit ziet er echt heel schattig uit. Voor dat de les begint, staan alle kinderen op en zeggen in koor: “Goodmorning teacher.” Dan zegt de leraar: “Goodmorning students. How are you today? ”Kinderen: “I am fine, thank you, and you?” Leraar: ”I am good, thank you. Please sit down.” en dan begint de les. Aan het einde van de les doen ze dit ook om de leraar te bedanken. Dit was erg leuk om eens mee te maken. Deze dag gaven we les aan de groepen P5, P2 en P3. P1 is ongeveer gelijk aan groep 3 en P6 is ongeveer gelijk aan groep 8. De leeftijden in de groepen kunnen soms best wat verschillen. We zijn hier niet om de kinderen Engels te leren, maar meer om ze te helpen met hun uitspraak en dat ze naar goed Engels luisteren. De leraren Engels op de scholen kunnen zelf niet altijd even goed Engels en daarom komen er 1x in de week vrijwilligers. Het was een erg leuke en leerzame ervaring. Ella, Elise en ik gaven samen les. We leerden ze wat woorden en deden daarna spelletjes met ze om die woorden te oefenen. Het gaat er wel wat anders aan toe dan in Nederland, want de kinderen lopen soms gewoon door de klas. In elke groep zit ook wel één of meerdere ‘special needs’ kinderen, bijvoorbeeld een kind met autisme. Die kunnen, in ieder geval tijdens onze les, gewoon doen waar ze zin in hebben. In P3 was bijvoorbeeld een jongetje met een neppistool, die ons daarmee de hele tijd aan het beschieten was. Dit was wel een beetje vreemd om mee te maken, maar ook wel weer grappig omdat we net daarvoor nog tegen elkaar zeiden dat ze allemaal zo schattig waren. Vooral de jongste groepen waren erg leuk om te doen. De meeste kinderen zijn in het begin erg verlegen, maar gedurende de les worden ze steeds opener. Ze zijn ook allemaal heel erg schattig om te zien. De kinderen zijn ook allemaal heel erg leergierig. Ze kopiëren precies alles wat jij zegt of schrijft en ze vinden het verschrikkelijk om wat fout te doen. Ze doen daarom ook alles met een liniaal en tipp-ex. Als ze vinden dat ze iets niet goed hebben gedaan, beginnen ze ook rustig opnieuw zelfs met tekeningen. Woensdag hebben we de groepen P1 en P4 lesgegeven. P4 was een behoorlijk chaotisch klas met veel jongens. Het was een behoorlijke uitdaging om die les te geven. We waren dan ook blij dat Nu erbij was om te helpen vertalen, want ze begrepen ook weinig van wat we zeiden. P1 is mijn favoriete klas om les te geven, want ze zijn allemaal super schattig en luisteren erg goed. Het is vooral erg leuk om te zien hoe de uitspraak van de kinderen verbeterd als je individueel met ze de woorden oefent. We probeerden P1 bijvoorbeeld het woord ‘climb’ te leren. Wij zeggen het dan eerst voor en zij herhalen dat dan. Dit gaat dan ongeveer als volgt, wij: “climb”, zij: “fly”, wij: “climb”, zij: “cly”, wij: “climb”, zij: “clyb”, wij: “climb”, zij: “climb”. Aan het einde van de les kwamen ze ook allemaal naar ons toe om een high 5 te geven. Het was jammer genoeg wel alweer de laatste dag dat we op deze school les hebben gegeven. Het was een hele leuke en leerzame ervaring en het geeft een heel erg voldaan gevoel als je ziet hoe blij de kinderen zijn en hoort hoe ze vooruit gaan. s’ Avonds kregen we van Nana, een andere Thaise begeleider, een Thaise kookles. Het was erg gezellig om met zijn allen te koken en te eten. Iedereen in het huis kan het goed met elkaar vinden en er hangt dus een hele gezellige sfeer en we doen veel dingen samen. Dit zorgt ervoor dat ik me hier heel erg thuis voel. Donderdag hebben we weer op de organic farm geholpen. Dit keer waren er net silk worms aangekomen. Ze vertelde ons hoe het hele proces werkt van rups tot vlinder en hoe ze van de cocon zijde maken. Er waren 30.000 rupsen gekomen en wij moesten die gaan voeren. We hebben daarom in de tuin eerst blaadjes geplukt en die daarna gesneden en aan de rupsen gegeven. Toen we weer weg wilden gaan kwam er net een kleuterklasje voorbijgelopen. Die kindjes waren ook erg lief en wilden allemaal met ons op de foto. Het is erg leuk om mee te maken hoe blij de Thaise mensen worden als ze buitenlanders zien. Wij zijn hier de toeristische attractie voor hen, vooral in de kleinere dorpjes. De meesten kunnen geen Engels praten. Ze weten vaak alleen het woord Facebook. ’s Avonds zijn we naar The Night Bazar geweest. Dit is een marktje in Chiang Mai met allerlei kraampjes, maar het staat vooral bekent om de foto-achtige tekeningen die ze maken en verkopen. Het was heel indrukwekkend om die tekeningen te zien. Vrijdag zijn Jim, Nikki, Katy, Ella, Dani, Corneel, Elise en ik naar een English Camp geweest in het YMCA hotel. Het was erg leuk om daar te helpen en weer totaal verschillend dan het lesgeven op de school. De kinderen op het kamp waren tussen de 12 en 14 jaar oud, dus hun Engels was ook iets beter. In totaal waren er ongeveer 70 kinderen en die hadden we in groepen verdeeld. Katy en ik hadden samen een groep van ongeveer 15 kinderen. Gedurende de dag deden we allemaal verschillende spelletjes met hen om hun Engels op verschillende manieren te oefenen. Het was een behoorlijke vermoeiende dag omdat je de hele dag de kinderen aan het entertainen bent, maar ze vonden het geweldig. Na het kamp zijn we met zijn alleen nog even een kroegje in Chiang Mai in geweest. Zaterdag hebben Corneel, Ella, Elise en ik een dagtrip naar de jungle ten noorden van Chiang Mai gedaan. De omgeving daar is prachtig met een hoop bergen en een stuk groener dan in de stad. Er zijn ook heel veel mooie gekleurde vlinders. Als eerst hebben we een stuk op een olifant gereden. Dit was erg leuk om te doen, vooral omdat we supermooi uitzicht hadden. Het is erg wiebelig, dus je moest je goed vasthouden. Na elke paar honderd meter stopte de olifant en stak hij zijn slurf omhoog om eten te vragen. Dit was erg grappig om te zien. Daarna hebben we een hike naar een waterval gedaan. We kwamen daar rond één uur aan en het was rond de 35 graden, dus hebben we even lekker in de waterval gezwommen. Het was behoorlijk koud, maar heerlijk verfrissend. Na de lunch zijn we naar de rivier gegaan om te gaan white water raften. Dit was ook erg leuk om te doen. Het laatste stukje hebben we nog even op een bamboevlot gevaren. Dit was erg relaxed na zijn lange dag vol activiteiten. Toen we weer terug in Chiang Mai waren zijn we naar een bar/ restaurant geweest om wat te eten en te drinken. ’s Avonds kwam de rest ook naar de stad en zijn we samen uit geweest. Het was een goede afsluiting van een hele leuke week!

De levenstandaard hier in Thailand is helemaal zo slecht nog niet. De meesten mensen hebben een scooter en/of auto. Je ziet ook veel kinderen met smartphones en soms zelfs met Ipads lopen. De meeste huizen zijn van steen of van hout, maar zien er meestal goed bewoonbaar uit. Het is meer dat ze hier gewoon andere standaarden hebben en gewend zijn aan andere dingen dan wij, maar de meeste mensen zijn hier niet arm. De bedrading hangt bijvoorbeeld overal boven de straten en bij ons in huis valt gemiddeld 5x per dag de stroom uit, maar dat is gewoon zoals het hier gaat. Ze nemen het verder niet zo nauw met veiligheid en stiptheid en dat zie je ook in veel dingen terug. Het enige nadeel van Thailand tot nu toe is de luchtvervuiling. De zon schijnt hier elke dag, maar hij lijkt vaak of het bewolkt is. Dit is de laag smog die boven de stad hangt. Er wordt ook weinig gedaan om het te verminderen. Iedereen laat bijvoorbeeld zijn motor lopen als hij uit zijn auto stopt om met iemand te praten of wat op te halen. Het voelt het verder erg veilig aan. Dit komt mede doordat de Thaise mensen in karma geloven. Dit betekend dus als je een goed mens bent, dat je niks zal overkomen en andersom. Een mooi voorbeeld daarvan is de uitspraak van een omaatje op de bus, die 6 uur moest reizen om haar kinderen en kleinkinderen te zien, nadat haar gevraagd was of ze niet bang was om zo ver alleen te reizen: “I’m not scared to travel far away, because if I’m a good person I will arrive safely, no matter how far I go.”

xx suus