Fiji

Vooraf was Fiji één van de plekken waar ik het meest naar uitkeek. Het heeft altijd hoog op mijn lijstje gestaan, helemaal nadat ik tijdens mijn exchange niet de gelegenheid had om erheen te gaan. Het overtrof zelfs alle verwachtingen die ik er vooraf van had. Het is echt het paradijs op aarde! Het is zeker de moeite van de lange reis waard, want het is een hele bijzondere ervaring.

Vanaf Auckland was het ongeveer nog 3 uur vliegen. Bij aankomst op het vliegveld werden we meteen hartelijk begroet door wat livemuziek. Bula! Welcome to Fiji! We werden met de auto opgehaald en naar ons hostel gebracht. Daar werden we ook door iedereen hartelijk begroet. Het hostel zat direct aan het strand, dus ’s avonds hebben we heerlijk aan het strand gegeten. Er hing een heerlijk relaxte sfeer, dus het was de perfecte eerste avond op Fiji. De volgende ochtend moesten we er alweer vroeg uit, want we zouden met de boot naar één van de andere 333 eilanden gaan. Om 7 uur werden we daarom al opgehaald met de bus. Het eerste eiland waar we heengingen was Nayuna Lailai, één van de Yasawa eilanden. Het was pas de laatste stop met de boot, dus het was bijna 5 uur varen. Dit was zeker geen straf, want het zonnetje scheen dus we konden heerlijk op het bovendek zitten. Het uitzicht vanaf de boot was prachtig. We voeren langs tientallen eilandjes, de ene nog kleiner dan de andere. Sommige eilanden zijn nog geen 100 meter breed. Er was zelfs een eilandje die alleen maar uit zand bestond. Het is erg grappig om die kleine eilandjes van dichtbij te zien. Er staan alleen wat palmbomen en een resort en dat is het. Je hebt dus echt bijna een privé eiland. De zee was ook heel erg mooi blauw bij sommige eilanden. Rond half 2 moesten we overstappen op een klein bootje. Ongeveer 15 mensen plus bagage zat in het bootje, dus het was behoorlijk krap. Met dat bootje werden we naar ons resort gebracht. We werden op het strand al opgewacht door de familie die het resort runt. Het was eigenlijk meer homestay dan een echt resort waar we terecht kwamen. Er stonden 4 hutjes op het strand, waarvan er één voor ons was. Tussen de bomen hingen overal hangmatten. Er was geen elektriciteit in de hut, dus we moesten elke dag een lamp door middel van zonne-energie opladen om ’s avonds toch wat licht te hebben. Voor ontbijt, lunch en avondeten werden we geroepen en at iedereen gezamenlijk. De familie had dan voor ons gekookt wat ze die dag hadden gevangen of geplukt. Het was dus behoorlijk back to basic, maar daardoor heel erg gaaf! Die middag zijn we naar de andere kant van het eiland gelopen. Dit was ongeveer een half uur lopen met onderweg een prachtig uitzicht. Aan de andere kant hebben we een stuk over het strand gelopen. Het was echt prachtig en er was bijna niemand. Je wordt door elke eiland bewoner ook meteen begroet als je langsloopt. Na het avondeten, zijn we redelijk op tijd naar bed gegaan want het was een lange dag. Toen we bijna sliepen werden we alleen wakkergemaakt door wat geritsel. Het bleek dus dat we toch niet alleen in de hut sliepen. We konden niet vinden wat het was, maar telkens als we net weer sliepen begon er weer iets aan een plastic tas te ritselen. Nadat we de plastic tassen op de stoelen hadden gezet, hield het gelukkig op en konden we rustig gaan slapen.

De volgende ochtend zijn we naar de Sawailau Caves gegaan. De grotten zijn op een ander eiland, dus eerst hadden we een boottochtje van ongeveer drie kwartier. We zaten dit keer maar met zijn 4en in de boot, dus we konden nu ook een stuk sneller. Het was een soort speedboot, dus we gingen behoorlijk hard. Het ritje alleen al was supergaaf. De omgeving is prachtig en het water is heel helder. Je kan de bodem zo zien. Om in de grotten te komen, moet je vanaf de buitenkant van de grot eerst een stuk onderwater zwemmen. In de grot is het pikkedonker, dus je ziet niet waar je heen zwemt. Het was dus best spannend om te doen. De grot was van binnen heel erg gaaf. Het is helemaal afgesloten op één kleine opening achterin na. Nadat we weer terug waren op ons eiland, zijn we naar de Blue Lagoon aan de andere kant van het eiland te gaan om te snorkelen. Het snorkelen was onwijs gaaf. Ik heb nog nooit zoveel verschillende soorten en kleuren vissen gezien. De vissen waren totaal anders dan die ik tot dan toe had gezien. Er was ook een school met zwart-wit gestreepte vissen. Normaal zwemmen de vissen altijd weg als je ernaar toe zwemt, maar deze zwommen allemaal precies op je af. Net voordat ze je zouden raken, zwommen ze dan ineens weg. Sommige kwamen op nog geen 10 centimeter afstand en keken je dan recht aan. Dit was erg grappig om mee te maken, je voelt je bijna even ook een vis. Na het eten hebben we met de andere reizigers nog wat kaartspelletjes gedaan en zijn daarna ons bed weer ingedoken.

De volgende middag werden we na de lunch weer met het bootje naar de ferry gebracht. Na ongeveer 4 uur varen, moesten we op een klein bootje overstappen. Met dit bootje werden we naar het eiland Manu gebracht. In tegenstelling tot de vorige keren, waren we nu de enige in het bootje. Het was die dag niet zo mooi weer geweest en toen we op het andere bootje overstapte werd de lucht achter ons steeds donkerder en dreigender. Dit zorgde voor een erg bijzondere sfeer. Het was echt een supergaaf boottripje. We waanden ons even in Expeditie Robinson. Toen we bij het andere eiland aankwamen was de zon al onder gegaan. Eenmaal ingecheckt in onze luxe hotelkamer met twee 2-persoonsbedden en eigen badkamer, hebben we in het restaurant even wat gegeten. Het was dus een hele andere ervaring dan het eerste eiland waar we zaten. De volgende dag wilden we gaan duiken, maar toen we opstonden hoorden we het al waaien en regenen. Helaas kon het duiken dus niet doorgaan. We hoopten dat het weer nog wat zou opklaren, maar het bleef de hele dag regenen. In het paradijs regent het helaas dus ook en ook behoorlijk hard! Wij Nederlanders laten ons natuurlijk niet door een beetje regen tegenhouden, dus zijn we samen met een Fijiaan het eiland overgelopen. Hij heeft ons de mooie plekjes van het eiland laten zien. Als eerst zijn we naar het hoogste punt van het eiland gegaan. Daarna zijn we naar de andere kant gelopen en hebben we een duik in de zee genomen. Het water was lekker warm, dus heerlijk om even een stukje te zwemmen. Op de terugweg kwamen we nog langs een resort die schildpadden hadden. Het was superschattig om die kleine schildpadjes te zien, sommige waren maar een paar centimeter groot. Ze waren namelijk pas een paar dagen daarvoor uit hun ei gekomen. Weer terug in ons resort hebben we eerst even een douche genomen en daarna nog wat gerelaxt. ’s Avonds hebben we weer in het restaurant gegeten en was er een dans show. Na de show begon het ineens te stormen en verplaatste iedereen naar binnen. De literkannen rum-cola verschenen op tafel en het werd nog een lange en gezellige avond!

De volgende ochtend moesten we er redelijk op tijd uit omdat we alweer uit moesten checken. Rond 12 uur werden we met een bootje naar het hoofdeiland gebracht. Het waaide alleen nog steeds erg hard, waardoor er behoorlijk hoge golven waren. We werden dus behoorlijk door elkaar geschud en dat was in het begin nog wel leuk, maar na 1,5 uur werd het toch wel een beetje vervelend, vooral als je een kater hebt. Na 2 uur zetten we eindelijk weer voet aan wal en werden we met een minibusje naar ons hostel in Nadi gebracht. Eenmaal terug in het hostel begon ik me steeds slechter te voelen in plaats van beter. Ik had dus toch iets meer dan een kater opgelopen de vorige avond. Rond 7 uur lag ik die avond al met koorts in bed. Daarnaast had ik ook verschrikkelijke buikloop, waardoor ik om de 2 uur weer op de wc zat. Een erg prettig laatste nachtje op Fiji was het dus helaas niet. Mijn medicijndoos kwam nu gelukkig wel goed van pas en die is nu dan ook de helft lichter. De volgende ochtend was de koorts in ieder geval wel over, dus kon ik nog lekker van de laatste zonnestralen in Fiji genieten. We hebben het die laatste dag maar rustig aan gedaan. ’s Avonds hebben we bij een prachtige zonsondergang aan het strand gegeten en afscheid genomen van Fiji. Na het eten zijn we met de taxi naar het vliegveld gegaan en op het vliegtuig richting LA gestapt. De vlucht duurde iets meer dan 10 uur en was tot nu toe veruit de vervelendste vlucht. De eerste 2 uur heb ik namelijk voor bijna meer de dan helft op de wc doorgebracht, de details zal ik jullie verder besparen. De rest van de vlucht kon ik gelukkig nog redelijk wat slapen.

Fiji was tot nu toe de meest bijzondere bestemming. Ondanks wat tegenslagen was het een onvergetelijke ervaring! Hier ga ik zeker nog een keer naar terug. Vooral het snorkelen en de boottochtjes waren heel bijzonder en onbeschrijfelijk mooi. Fiji is zeker meer dan alleen maar een mooi strand, het is echt een belevenis!

xx suus